Steeds meer bedrijven in de rubber- en kunststofindustrie worden geconfronteerd met sterk stijgende energielasten. Het volledig doorberekenen van deze stijgende lasten naar klanten is vaak lastig. Gevolg: producties worden nu afgeschaald. Zo ook bij NRK-lid Erwin van Limpt van HAVAL. Van Limpt deed zijn verhaal bij VNO-NCW. Compensatie voor deze explosief stijgende lasten vanuit de overheid is nodig.

Met hoeveel procent zijn uw energiekosten gestegen?
Wij zaten altijd op een maandbedrag van tussen de 30.000 en 50.000 euro. Nu is de rekening rond de 300.000 euro. En dan hebben we al bijna de helft van onze productie afgeschaald. Met dezelfde volumes als voorheen zouden we nog veel hoger uitkomen.

Wat betekent dit voor uw bedrijf?
“We hebben een flink deel van de productie moeten stilleggen omdat bepaalde klanten afhaken vanwege de prijs. Wij opereren op de West-Europese markt, maar vooral in Frankrijk en Spanje heb ik een heel groot probleem, omdat bedrijven daar wel worden gecompenseerd of energieprijzen worden afgetopt. Daar kan ik niet tegenop concurreren. Wij schakelen af op extreem dure uren. We kijken dagelijks naar de prijzen en de gunstigste tijden om te produceren.
De kosten hard omhoog en de afzet omlaag, dat is een giftige cocktail. En die heeft ook personele consequenties. De mensen die de afgelopen tijd via natuurlijk verloop uit dienst zijn gegaan, worden niet vervangen.
Ik ben daardoor wel bang dat áls het weer de goede kant op gaat, ik geen mensen meer kan vinden. En dan zitten we als bedrijf ook nog midden in een transitie naar nieuwe productgroepen: van disposables naar volledig herbruikbaar. Ik ben volop in de verduurzaming gesprongen om de toekomst van dit bedrijf veilig te stellen. Maar dat kost ook veel geld en tijd. Ik hoop het bloeden snel te kunnen stelpen, maar het mag duidelijk zijn dat wij geen zwarte cijfers schrijven.

En nu? Wat is jullie perspectief?
Ik had gelukkig wat reserves, maar lang houden we het zo niet vol. Wat ook niet helpt is dat ál onze kosten stijgen. Ik lees dat men verwacht dat de prijzen op zeker moment wel weer gaan dalen, maar ik vrees dat die niet meer het niveau gaan halen waar we vandaan komen. Dan wordt het spannend en is de vraag of klanten onze prijzen gaan accepteren. De politiek mag ons niet in de kou laten staan. Ik hoop echt dat er snel een goede compensatieregeling die ons helpt. Dat iets vergelijkbaars wordt gedaan als met corona. Het is geen gewoon bedrijfsrisico, als je energiekosten door externe omstandigheden vertienvoudigen. Toen met corona zei de overheid dat ze diepe zakken had. Die zijn nu nog dieper.

Ongelijk speelveld
Veel Europese landen waar Nederland mee concurreert maken inmiddels gebruik van het verruimde EU-steunkader om de negatieve effecten van de hoge energieprijzen voor hun maakbedrijven te dempen. Het gaat bijvoorbeeld om Duitsland, Frankrijk, Italië en Oostenrijk. Ook Engeland steunt zijn industrie. Omdat Nederland van deze mogelijkheid geen gebruik maakt, ontstaat zo een ongelijk speelveld voor steeds meer Nederlandse ondernemers die internationaal concurreren. Als we als Nederland en Europa ook eigen industrie willen houden - en als we willen dat de industrie juist hier een wereldwijde koploper in duurzaamheid wordt - zal Nederland snel stappen moeten zetten.

Alleen zo kunnen we dit soort bedrijven door deze tijdelijke problemen helpen. Juist veel van dit soort basisindustrie is van vitale waarde voor onze economie, zo werd onlangs nog overtuigend duidelijk in de Industriebrief van het kabinet. Zij leggen de basis voor onder meer veel rubber- en kunststofproducten die we dagelijks nodig hebben.